Antigua, dawna stolica Gwatemali nie może się nie podobać. Mimo że specjalnie się nie wysila i tak jest ładna. Bruzdy po trzęsieniach ziemi zamiast szpecić dodają jej tylko uroku. Jak ma się ochotę na hałaśliwe stragany i tani obiadek- idzie się na mercado. Jeśli chce się poczuć jak w Europie… Read More →
Gwatemalskie ślicznotki. Całe życie na ulicy. Nie są ciche ani skromne, co to to nie. Jaskrawo wymalowane wszystkimi kolorami tęczy, obwieszone błyskotkami, ciężkie od srebrzystości, muszą przyciągać uwagę. Bo faceci takimi je właśnie kochają. Na brak klientów narzekać nie mogą. Urodziły się w USA. Schludne, skromne lecz zupełnie nieseksowne pracowały… Read More →
O magicznym, niewyobrażalnie pięknym jeziorze otoczonym wulkanami słyszeliśmy na długo zanim wjechaliśmy do Gwatemali. Każdy, kto je widział, opowiadał potem cuda. Dzielimy jednak te wszystkie bajki przez pięć i nie obiecujemy sobie za wiele. Skoro każdy tam jedzie to musi to być przecież tłoczne, zajechane przez turystów miejsce. A jednak… Read More →
Ze wszystkich nadmorskich stworzeń najbardziej zapadły nam w pamięć… nie, wcale nie żadne kraby, żółwie czy rekiny. Gwatemalskie plaże podbiły świnie. Świnia pacyficzna zdecydowanie ma klasę. Lubi pozować do fotografii na tle wzburzonego morza albo dostojnie brodzić wśród mangrowców. Na pewno potrafi też surfować, tyle że jak to zwykle w… Read More →
Gwatemalskie wybrzeże Pacyfiku nie jest jednoznacznie rajskie i pocztówkowe. Ale ma klimat bez dwóch zdań. Jeśli ktoś szuka miejsca bezpretensjonalnego, autentycznego i nie zaoranego przez białych turystów, to zdecydowanie tu. Sam dojazd nad Pacyfik mówi wiele o życiu w Gwatemali. Wybrzeże oddzielone jest od gór kilkudziesięciokilometrowym pasem płaskiego terenu, na… Read More →
Jedno z najpopularniejszych słów, które usłyszycie w Gwatemali w rozmaitych konfiguracjach brzmi: „quetzal”. Tutejsze pieniądze to „quetzale”. Jest i duże gwatemalskie miasto Quetzaltenango. Jedno z najważniejszych środkowoamerykańskich bóstw, czyli pierzasty wąż, nazywa się Quetzalcoatl (choć głównie występuje on w mitologii azteckiej, majański odpowiednik nazywa się Kukulkan). Nie wspominając o tysiącach… Read More →
Tak się złożyło, że trzydzieści km od miejscowości Todos Santos wyrosła najwyższa niewulkaniczna góra Ameryki Centralnej czyli La Torre (3837 npm). Podjeżdżamy wieczorem najwyżej jak się da, śpimy na wysokości 3600 npm. O świcie ruszamy do góry. Pogoda średnia, przetaczają się mokre chmury ale zdarzają się przejaśnienia więc decydujemy się… Read More →
Poranek 1 listopada. Jesteśmy w górskiej miejscowości Todos Santos, która to nazwa oznacza dosłownie Wszystkich Świętych, więc trudno o lepsze miejsce na spędzenie Święta Zmarłych. Ściągnął nas tu sławny festiwal. Bartek z założenia omija takie imprezy twierdząc, że są zwykle cepeliadą na którą przybywa więcej turystów niż miejscowych. Nie mogłam… Read More →
Po pobycie w zimnych i deszczowych górach postanowiliśmy dostosować trasę do prognozy pogody i jechać za słońcem. Gdy narzekamy na bure, mokre chmurzyska i 10 stopni miejscowi pytają, czy tam gdzie mieszkamy jest teraz bardzo ciepło. I weź tu człowieku wytłumacz Majom, którzy całe życie spędzili w przeciekającej gliniance z… Read More →
No i rozpadało się na dobre. Powódź w Candelaria Caves była początkiem złej passy. Najpierw marzyły nam się słoneczne dni: „Oj, żeby tak jeden cały dzień świeciło słońce!” Potem ograniczamy wymagania: „Ach, żeby choć na chwilę wyszło słońce!” Z biegiem czasu nasze życzenia stają się zupełnie minimalistyczne: „Hmm, żeby tak… Read More →